hy    |   fr

Անվրիպութիւն, ութեան

s.

infaillibilité, sûreté.

s.

անվրէպ ուղղութիւն. անսխալ իմն.

Յարմարումն իմն գոլով պատճառաց անվրիպութեանց. (Նիւս. բն.։)

Անմեղս եւ անվրիպութիւնս (այսինքն անվրիպութեամբ) ըստ քրիստոսի հետոցն ընթանայ. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

Ընթերցի՛ր զառաջագոյն բանսն, եւ ուսցիս զանվրիպութիւնսն. (Եփր. աւետար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անվրիպութիւն անվրիպութիւնք
accusatif անվրիպութիւն անվրիպութիւնս
génitif անվրիպութեան անվրիպութեանց
locatif անվրիպութեան անվրիպութիւնս
datif անվրիպութեան անվրիպութեանց
ablatif անվրիպութենէ անվրիպութեանց
instrumental անվրիպութեամբ անվրիպութեամբք